Natuurdagboekje: De draad weer oppakken

Na enkele weken afwezigheid heb ik besloten opnieuw de draad op te pakken. Een dagboekje dwingt mij in zekere zin mijn waarnemingen vast te leggen; een blog biedt een podium waarmee ik in staat ben mogelijk geïnteresseerden mee te laten kijken naar wat de natuur ons biedt. Daar komt bij dat ik met zelf genomen foto's in staat ben waarnemingen te verlevendigen. Het is intussen half oktober; een tijd voor paddenstoelen en rijpe vruchten in de natuur.....

Zoals hier de Veelbloemige salomonszegel (Polygonatum multiflorum); behoort tot de Leliefamilie die als ondergrondse overwinteringsorganen bollen bezitten. Hieruit komen in het voorjaar weer nieuwe bladeren en bloeistengels.
De blauwzwarte ronde bes is zoet maar giftig! De plant kan voor medicinale doeleinden worden gebruikt bij zweren, blauwe plekken, zogenaamde negenogen (steenpuist) en nagelriem ontstekingen.

En in het bos staan talloze Tamme kastanjes (Catania sativa). Deze boom is inheems in de landen rond de Middellandse zee en werd waarschijnlijk door de Romeinen naar West Europa gebracht. De vrucht is een groene stekelige dop met daarin 3 eetbare noten. Bij ons worden de vruchten zelden rijp, waardoor ze ook klein blijven.

Ik zie in deze periode regelmatig allochtone mensen op zoek naar deze vruchten. Men kan de kastanjes roosteren, maar makkelijker is het om de kastanjes te koken. In veel landen, onder andere in Frankrijk, Zuid-Tirol en Hongarije is de kastanjepuree ("crème de marron") geliefd in desserts of als bijgerecht!

Op de weg vanuit mijn huis naar het bosgebied bij Zonnebeek valt mijn oog op de Kale Inktzwam (Coprinus atramentarius). Dicht tegen elkaar aangedrukt groeien de paddenstoelen aaneengesloten in bundels op humusrijke grond. De hoedplooien staan dicht naast elkaar waardoor het lijkt alsof iedere hoed gestreept is. Ik vond deze inktzwam fascinerend en omdat ik benieuwd was naar de onderzijde van de hoed, legde ik de fotocamera op de grond en nam met flits deze onwaarschijnlijke opname.

De lamellen of plaatjes aan de onderzijde van de hoed komen goed naar voren. Toen men nog met ganzenveer en inkt schreef, kon men er bruikbare inkt vervaardigen met het volgende recept; paddenstoelen op een bord laten vervloeien, het nat afgieten en een weinig nagelolie en Arabische gom toevoegen. Let op: wel voor gebruik goed schudden!

Eenmaal gericht op de paddenstoel, nam ik me voor om vooral uit te zien naar bijzondere verschijningen (naast de eerder in grote getale aanwezige aardappelbovist). Ik zag de volgende exemplaren;