kleuren in de natuur

Niet voor niets wordt de meimaand vaak als de mooiste maand van het jaar gezien. Ook ben ik iedere keer weer verrast door de verscheidenheid, zoals hier het haarmos. Hier een macro opname met de lens van de camera praktisch op de grond.

De bloei van bomen en planten wisselen elkaar in hoog tempo af. De brem heeft prachtig gebloeid; om ervoor te zorgen dat er elders opnieuw genoten kan worden, zijn zaden gevormd die in peulen aan de brem hangen. Op de website http://www.floravannederland.nl/planten/brem/ staat hierover het volgende vermeld; Het bovenstandig vruchtbeginsel groeit uit tot een peul met haren op de naden. De peul kleurt later bruin tot zwart.

In de verte zien we tussen de heide een prachtig wit kleed; te ver om het precies vast te stellen, maar ik ga ervan uit dat hier sprake is van eenarig wollegras. Eenarig wollegras (Eriophorum vaginatum) is een pollen vormende vaste plant, die behoort tot de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en matig afgenomen (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Eenarig_wollegras) 

Op een van de petgaten, die overigens vanwege de droogte bijna leeg komt te staan, heeft de meerkoet gezorgd voor nakomelingen. Niet ver van de beide ouders zwemmen 2 jonge exemplaren over het vennetje. Van oorsprong zijn meerkoeten echte moerasvogels, met poten die bijzonder geschikt zijn om te lopen op drijvende vegetatie en wortels van riet- en lismoerassen.

Onopvallend daarentegen is een klein spinnenweb tussen de jonge loten van de den. Zelfs het lijf van de spin heeft de kleur aangenomen van de jonge naalden; een geslaagde combinatie. De meeste spinnen hebben een goede camouflage. Een aantal spinnen is zelfs zo sterk gecamoufleerd dat ze niet meer als zodanig te herkennen zijn. Voorbeelden zijn spinnen die lijken op dierlijke uitwerpselen of plantendelen zoals bladeren en takjes.
En nu maar afwachten of er insecten komen......

Bekend is dat de hulst een langzame groeier is in het bos. Het is de enige groenblijvende loofboom die van nature voorkomt in de Benelux. Op Wikipedia wordt het volgende gemeld;  De hulst komt voor in beuken- en eikenbossen: de boom verdraagt een zure grond. De langzaam groeiende boom kan tot 10 m hoog worden en wordt gemiddeld 100 jaar oud. De leerachtige bladeren van de hulst zijn getand en voorzien van stekels. De plant heeft rode bessen. De hulst is een tweehuizige plant; de mannelijke en de vrouwelijke bloem komen op verschillende planten voor. De bloeitijd loopt van mei tot in juni.