Het pad naar het bos is gemaaid; de gevarieerde grassoorten geven nog kortstondig een heerlijke geur af. (Lotus corniculatus). Karakteristiek is het samengestelde blad; van de 5 bijna even grote blaadjes zit één paar direct aan de basis van de bladsteel, op grote afstand van de overige 3 blaadjes....
Echter zichtbaar worden aan beide zijkanten van het pad kleurrijke vegetatie zoals gewone rolklaver.Iets verderop staan kleine witte bloemetjes bij een eikenhouten paal van de afrastering.
Je moet goed kijken, zo klein zijn ze. Vogelmuur (Stellaria graminea).
De botanische naam Stelleria betekent kleine ster; je hoeft de bloem van Vogelmuur maar te bekijken om te begrijpen waarom. Elk van de 5 kroonbladeren is zo diep gespleten dat een 10 stralige ster ontstaat.
Eenmaal bij het heideveld aangekomen, blijf ik genieten van de grote hoeveelheid vlinders; met name het heideblauwtje (Plebejus argus) is hier talrijk aanwezig. Het is een aantrekkelijke dagvlinder met de zogenaamde zilverbeslag, zijnde de blauwe vlekken. Hier het mannetje en het vrouwtje gesnapt met de camera.
Iets verderop zie ik op een aangevreten beukenblad een fraaie rups; heeft zich duidelijk tegoed gedaan aan het malse blaadje. Ik meen dat het de rups is van de Atalanta (Vanessa atalanta). Dit blijkt onjuist te zijn. Steun en toeverlaat in deze is Erika. Zij vindt de uiteindelijke naam van de vlinder die hoort bij deze kleurige rups; Acronicta alni ofwel de Elzenuil. Het is een nachtvlinder. Ik lees op Wikipedia dat de vlindersoort redelijk zeldzaam is en voornamelijk in het oosten van het land te zien is! Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Elzenuil
Geen opmerkingen:
Een reactie posten